Ik zal nooit meer daten

Posted by: liefde expert - Posted on:

Waarom ik nooit meer zal daten!

Ik ga nooit meer daten! Ik ben er he-le-maal klaar mee. Voor mij hoeft het niet meer. Waarom dan niet, zult u vragen.

Ik heb de nodige ‘first dates’ gehad. Het is altijd spannend om elkaar voor het eerst te zien, ook al heb je al gemaild of gebeld. Op een foto ziet iedereen er net anders uit dan in het echt, de vraag is sowieso of de ander in het echt net zo leuk en aantrekkelijk is als per mail of aan de telefoon.

De zenuwen beginnen al ver van te voren. Wat zal ik aan doen? Een bloes of een trui? Ik wil er niet uitzien als een degelijk mannetje. Als ik me maar niet snijdt met het scheren, dat is geen gezicht! Waar moet ik zijn? Ik moet vooral de TomTom niet vergeten!

Nog een keertje extra tanden poetsen, kijken of mijn haar wel recht zit, dan op pad. Liever te vroeg dan te laat, je weet nooit hoe druk het zal zijn onderweg!

Dan staat ze ineens voor je. Zonder het te willen, misschien zonder je er van bewust te zijn, maak je al een eerste afweging. Hmmm, die ziet er leuk uit! Of juist niet. Haar stem voor het eerst te horen, dat is ook een ‘moment’. Door de telefoon klinkt een stem toch anders, wordt die min of meer vervormd.

Haar voor het eerst te ruiken, wat voor parfum heeft ze? Misschien wel geen, is het ‘puur natuur’ wat ik ruik. De eerste aanraking, als je haar een zoen geeft ter begroeting. Op de wang uiteraard, drie stuks. Je bent Brabander, of je bent het niet!

Mijn laatste eerste afspraak is ook degene die me het meest bij zal blijven. Het verliep zo mooi, zo harmonieus. Alsof het in de sterren geschreven stond, dat het zo zou gaan. En dat we voor elkaar bestemd waren! We wilden niet zo snel al afscheid nemen. Ik bleef de eerste nacht bij haar slapen, in hetzelfde bed. Wel met de duidelijke boodschap dat ik mijn handen boven de dekens moest houden, wat ik netjes gedaan heb. Dat vond ik niet meer dan normaal.

Mijn laatste eerste afspraak bleek mijn Ware Liefde. Tot ik haar ontmoette, een vrouw die mijn unieke mix van respect en verlegenheid op waarde wist te schatten, twijfelde ik of ik het wel in me had. Om een vrouw voor me te laten vallen, haar hart te veroveren. Had ik überhaupt een vrouw wel iets te bieden? Was ik niet te lief, te respectvol en vooral te afwachtend? Misschien wel, maar het voelde voor mij niet goed om de eerste stap te zetten.

Gek genoeg deed ik dat wel toen ik mijn Ware Liefde had ontmoet. Terwijl we even gingen zitten op een bankje, vlakbij een meertje midden in het bos, kuste ik haar. Zo maar, geheel spontaan. Een beetje tegen mijn gewoonte in, maar niet tegen mijn gevoel. De kus werd overigens beantwoord!

Was ik voorheen daadwerkelijk te lief? Was ik niet doortastend genoeg? Ach, daar zijn er al genoeg van. Als ik de geluiden zo hoor, in de krant en op de social media, zijn er genoeg mensen die denken dat als de ander nee zegt, ze (of hij) eigenlijk ja bedoelt. Of nog veel verder gaan.

Hoe leuk het ook is, die fase van aftasten, kijken, observeren en proeven, ik ben blij dat het er opzit. Ik heb de liefde gevonden, voor mij hoeft het niet meer, daten. Ik ben er klaar mee!

Geschreven door: Luc van de Wiel
Website: eigen-wijs-heden.nl

Ben je op zoek naar succes in de liefde? Kijk voor meer liefde artikelen op de “succes in de liefde” pagina met datingtips en adviezen op liefdes gebied.

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *